Mijn laatste weekje in Denemarken
Blijf op de hoogte en volg Sanna
02 Juni 2014 | Nederland, Reuver
Esbjerg - Århus - Hee - Hvide Sande - Esbjerg - Reuver
Dit is het dan. Mijn laatste waarbenjijnu verhaaltje. Met dit verhaaltje sluit ik mijn 'reis' af en laat ik jullie weten hoe mijn laatste weekje eruit zag.
Op woensdag heb ik afscheid genomen van mijn stageschool. Dit heb ik in stijl gedaan. Ik had heel veel lekkere koekjes gekocht (waaronder in-Nederland-geproduceerde stroopwafels!) die ik in de lerarenkamer mooi had neer gelegd. Ook had ik blaadjes uitgeprint met 'Thank you EIS!' en een foto van mij met het schoollogo, deze blaadjes had ik op de tafels gelegd bij de koekjes. Daarnaast had ik nog een kaart met 'thank you' in allerlei talen op de tafel gezet. Op deze kaart had ik geschreven dat ik een super tijd gehad heb en dat ik alle collega's op EIS daarvoor wil bedanken. De koekjes vielen erg in de smaak, vooral de stroopwafels!
Die dag moest ik nog 1 lesje aan year 9 geven. Ik had nog een pakje stroopwafels in mijn tas zitten die ik graag wilde delen met de leerlingen. Aan het begin van de les zei ik 'At the end of the lesson, I will have some nice Dutch snacks to share with you guys'. En natuurlijk krijg je dan de reactie: 'Is it hasj?' .... O mijn god... Blijkt maar weer wat het internationale beeld van Nederland is. Maar de stroopwafels vonden ze toch erg lekker! Tijdens de lunch waren 'toevallig' alle docenten in de lerarenkamer aanwezig. Normaal is ongeveer de helft daar en de andere helft ergens anders in het gebouw. Zelfs de directeur zat verdacht een kopje koffie te drinken tegenover mij aan de tafel. Uiteindelijk bleek dat ik mijn 'farewell present' kreeg. Het was een muziek CD van de Deense band L.I.G.A, een boek met foto's van Denemarken en een EIS T-shirt. Daarna kreeg ik van iedereen een knuffel. Een knuffel krijgen van een Deen is erg waardevol, want dit is niet 'normaal' voor hun. Dus ik voelde me erg vereerd!! Iedereen was zo lief voor me en iedereen zei dat ik moest blijven. Dat is natuurlijk een fantastisch compliment, maar ik heb ook een erg leuk Nederlands leventje waar ik ook weer graag in terug keer. Het feit dat ze me willen houden bleek ook wel uit de cijfers die ik voor mijn stage gekregen heb. Van alle drie de beoordelaars (Sam, Terry en Miri) heb ik 8'en, 9'es en 10'en gekregen... Dat kon natuurlijk niet beter!! Het afgeronde gemiddelde is zelfs een 10... Geweldig!!! :) :D
Die dag heb ik ook afscheid van de leerlingen genomen. Van de primary students (de lagere jaren) heb ik veel leuke knutselwerkjes gekregen waarop de leerlingen zelf iets geschreven hadden. Die verhaaltjes raakten me. De leerlingen schreven dingen als: 'You are the best PE teacher', 'I liked everything you've taught us', 'I hope you will find a nice school in The Netherlands', 'Thank you for teaching PE, you are the best'... Echt super!!! Geen woorden voor...
Veel van de docenten zou ik de zondag nog zien bij de West Coast Run. Hier doet de school aan mee met de secondary students en een aantal docenten.
De woensdagavond kwamen mijn ouders aan. Jeej! Dat was even een leuk momentje! Ik had eindelijk iemand om mee te praten tijdens het eten, haha. Die avond zijn we vroeg naar bed gegaan, want de dag erna zouden we naar Århus vertrekken.
De donderdag en vrijdagochtend hebben we in Århus doorgebracht. Hier hebben we de stad bekeken en zijn we naar het openluchtmuseum 'Den gamle by' (de oude stad) geweest. Hier liep je als het ware in een dorpje met huisjes uit 1800-1900. Zag er indrukwekkend uit.
De vrijdagavond zijn we op een camping in Hee (ja... zoals 'hey') gaan staan. Dit was 20 minuutjes rijden van Hvide Sande. Die avond hebben we afgesloten met een diner bij Diana's ouders. We hebben heerlijk gegeten en flink gelachen. Die avond heb ik afscheid genomen van Diana, waar ik veel tijd mee door heb gebracht tijdens mijn verblijf in Esbjerg. Ik ga haar erg missen en ik denk zij mij ook... Ze komt een weekje naar Nederland in augustus, dus dat is leuk om naar uit te kijken!
De zaterdag zijn we terug gegaan naar Esbjerg en hebben we alles ingepakt, gepoetst, afgebroken en opgeruimd. Ook heb ik nog even een laatste bezoekje gebracht aan Fitness world, mijn tweede thuis!!! Dat ga ik ook erg missen. Het was erg raar om mijn kamer steeds kaler en leger te zien worden... Het gebeurde echt!
Die avond hebben we nog even een bezoekje gebracht aan een parkje waar hertjes loslopen en aan de witte mannetjes. Die moet je natuurlijk gezien hebben als je in Esbjerg bent. Rond 7 uur zijn we naar Adika gegaan. Ze had een heerlijk diner voor ons gemaakt, een lekkere grote pan vol met rijst! Lekker lekker. Die avond heb ik afscheid genomen van Adika.
De zondagochtend hebben we mijn kamer helemaal gepoetst en opgeruimd. Er stond helemaal niks meer in mijn kamer, precies zoals ik het ook trof tijdens de eerste dag. Nadat de camper volgeladen was en de sleutels in de brievenbus gegooid waren, ging de reis richting de Blue Water Arena. Hier startte de West Coast Run. Ik heb hier nog even de mogelijkheid gehad om afscheid te nemen van veel docenten en leerlingen. De sfeer was super, er waren in totaal ongeveer 12.000 lopers, niet zomaar een evenement dus!
Rond 11:00 zijn we vertrokken richting Nederland. We gingen als een bejaarde slak want vanaf Hamburg hebben we bijna alleen maar in de file gestaan, en dat op een zondagavond. Uiteindelijk waren we om 22:30 thuis. Hier stonden mijn opa en oma samen met Bas ons op te wachten. Heel fijn om iedereen weer vast te houden en te zien!! :)
Dit was het dan. Mijn verhaaltje zit erop. Mijn reis zit erop. Mijn stage zit erop. Mijn avontuur zit erop... Nu kan het afstuderen echt beginnen. Nog een maandje bikkelen met mijn praktijkonderzoek en de demo, daarna lekker genieten van de zomervakantie.
Het zal even wennen zijn, maar eerlijk gezegd... Ik ben alweer gewend om thuis te zijn. Vanochtend was het even vreemd om van kamer naar kamer te lopen en een trap af te lopen voordat ik mijn ontbijtje kon maken die ik vervolgens in de andere kamer genuttigd heb. Die 4 maanden heb ik op één kamer geleefd, maar toch ga ik dat missen! Eigen beslissingen maken en niemand die je vraagt wat je gaat doen en waarom. Maar ach, ik ga nu eerst even heerlijk genieten van het feit dat ik weer al mijn vrienden en familie om me heen heb in plaats van onze dagelijkse skype sessie.
Ik heb mezelf op persoonlijk - én professioneel gebied ontwikkeld. Ik heb 4 maanden op mezelf gewoond in een land waar ik de taal niet van sprak en lesgegeven in het Engels. Waar ik uiteraard ook erg veel ervaring door heb opgedaan. Ik werd gezien als een van de leraren en niet zomaar een stagiaire. Dit heeft mij goed gedaan.
Ik hoop dat ik de Deense taal niet snel verleer, maar helaas zal dat toch gebeuren omdat ik het niet meer hoef te gebruiken en niet meer om me heen hoor. Het was wel grappig om te zien hoe snel je zoiets leert, want tijdens een pauze in Duitsland zei ik 'tak' in plaats van 'danke' en 'unskyld' in plaats van 'entschuldigung' ..
Dat was het dan.
Ik ben iedereen van EIS dankbaar maar vooral mijn ouders die mij altijd hebben gesteund!
Sanna
Dit is het dan. Mijn laatste waarbenjijnu verhaaltje. Met dit verhaaltje sluit ik mijn 'reis' af en laat ik jullie weten hoe mijn laatste weekje eruit zag.
Op woensdag heb ik afscheid genomen van mijn stageschool. Dit heb ik in stijl gedaan. Ik had heel veel lekkere koekjes gekocht (waaronder in-Nederland-geproduceerde stroopwafels!) die ik in de lerarenkamer mooi had neer gelegd. Ook had ik blaadjes uitgeprint met 'Thank you EIS!' en een foto van mij met het schoollogo, deze blaadjes had ik op de tafels gelegd bij de koekjes. Daarnaast had ik nog een kaart met 'thank you' in allerlei talen op de tafel gezet. Op deze kaart had ik geschreven dat ik een super tijd gehad heb en dat ik alle collega's op EIS daarvoor wil bedanken. De koekjes vielen erg in de smaak, vooral de stroopwafels!
Die dag moest ik nog 1 lesje aan year 9 geven. Ik had nog een pakje stroopwafels in mijn tas zitten die ik graag wilde delen met de leerlingen. Aan het begin van de les zei ik 'At the end of the lesson, I will have some nice Dutch snacks to share with you guys'. En natuurlijk krijg je dan de reactie: 'Is it hasj?' .... O mijn god... Blijkt maar weer wat het internationale beeld van Nederland is. Maar de stroopwafels vonden ze toch erg lekker! Tijdens de lunch waren 'toevallig' alle docenten in de lerarenkamer aanwezig. Normaal is ongeveer de helft daar en de andere helft ergens anders in het gebouw. Zelfs de directeur zat verdacht een kopje koffie te drinken tegenover mij aan de tafel. Uiteindelijk bleek dat ik mijn 'farewell present' kreeg. Het was een muziek CD van de Deense band L.I.G.A, een boek met foto's van Denemarken en een EIS T-shirt. Daarna kreeg ik van iedereen een knuffel. Een knuffel krijgen van een Deen is erg waardevol, want dit is niet 'normaal' voor hun. Dus ik voelde me erg vereerd!! Iedereen was zo lief voor me en iedereen zei dat ik moest blijven. Dat is natuurlijk een fantastisch compliment, maar ik heb ook een erg leuk Nederlands leventje waar ik ook weer graag in terug keer. Het feit dat ze me willen houden bleek ook wel uit de cijfers die ik voor mijn stage gekregen heb. Van alle drie de beoordelaars (Sam, Terry en Miri) heb ik 8'en, 9'es en 10'en gekregen... Dat kon natuurlijk niet beter!! Het afgeronde gemiddelde is zelfs een 10... Geweldig!!! :) :D
Die dag heb ik ook afscheid van de leerlingen genomen. Van de primary students (de lagere jaren) heb ik veel leuke knutselwerkjes gekregen waarop de leerlingen zelf iets geschreven hadden. Die verhaaltjes raakten me. De leerlingen schreven dingen als: 'You are the best PE teacher', 'I liked everything you've taught us', 'I hope you will find a nice school in The Netherlands', 'Thank you for teaching PE, you are the best'... Echt super!!! Geen woorden voor...
Veel van de docenten zou ik de zondag nog zien bij de West Coast Run. Hier doet de school aan mee met de secondary students en een aantal docenten.
De woensdagavond kwamen mijn ouders aan. Jeej! Dat was even een leuk momentje! Ik had eindelijk iemand om mee te praten tijdens het eten, haha. Die avond zijn we vroeg naar bed gegaan, want de dag erna zouden we naar Århus vertrekken.
De donderdag en vrijdagochtend hebben we in Århus doorgebracht. Hier hebben we de stad bekeken en zijn we naar het openluchtmuseum 'Den gamle by' (de oude stad) geweest. Hier liep je als het ware in een dorpje met huisjes uit 1800-1900. Zag er indrukwekkend uit.
De vrijdagavond zijn we op een camping in Hee (ja... zoals 'hey') gaan staan. Dit was 20 minuutjes rijden van Hvide Sande. Die avond hebben we afgesloten met een diner bij Diana's ouders. We hebben heerlijk gegeten en flink gelachen. Die avond heb ik afscheid genomen van Diana, waar ik veel tijd mee door heb gebracht tijdens mijn verblijf in Esbjerg. Ik ga haar erg missen en ik denk zij mij ook... Ze komt een weekje naar Nederland in augustus, dus dat is leuk om naar uit te kijken!
De zaterdag zijn we terug gegaan naar Esbjerg en hebben we alles ingepakt, gepoetst, afgebroken en opgeruimd. Ook heb ik nog even een laatste bezoekje gebracht aan Fitness world, mijn tweede thuis!!! Dat ga ik ook erg missen. Het was erg raar om mijn kamer steeds kaler en leger te zien worden... Het gebeurde echt!
Die avond hebben we nog even een bezoekje gebracht aan een parkje waar hertjes loslopen en aan de witte mannetjes. Die moet je natuurlijk gezien hebben als je in Esbjerg bent. Rond 7 uur zijn we naar Adika gegaan. Ze had een heerlijk diner voor ons gemaakt, een lekkere grote pan vol met rijst! Lekker lekker. Die avond heb ik afscheid genomen van Adika.
De zondagochtend hebben we mijn kamer helemaal gepoetst en opgeruimd. Er stond helemaal niks meer in mijn kamer, precies zoals ik het ook trof tijdens de eerste dag. Nadat de camper volgeladen was en de sleutels in de brievenbus gegooid waren, ging de reis richting de Blue Water Arena. Hier startte de West Coast Run. Ik heb hier nog even de mogelijkheid gehad om afscheid te nemen van veel docenten en leerlingen. De sfeer was super, er waren in totaal ongeveer 12.000 lopers, niet zomaar een evenement dus!
Rond 11:00 zijn we vertrokken richting Nederland. We gingen als een bejaarde slak want vanaf Hamburg hebben we bijna alleen maar in de file gestaan, en dat op een zondagavond. Uiteindelijk waren we om 22:30 thuis. Hier stonden mijn opa en oma samen met Bas ons op te wachten. Heel fijn om iedereen weer vast te houden en te zien!! :)
Dit was het dan. Mijn verhaaltje zit erop. Mijn reis zit erop. Mijn stage zit erop. Mijn avontuur zit erop... Nu kan het afstuderen echt beginnen. Nog een maandje bikkelen met mijn praktijkonderzoek en de demo, daarna lekker genieten van de zomervakantie.
Het zal even wennen zijn, maar eerlijk gezegd... Ik ben alweer gewend om thuis te zijn. Vanochtend was het even vreemd om van kamer naar kamer te lopen en een trap af te lopen voordat ik mijn ontbijtje kon maken die ik vervolgens in de andere kamer genuttigd heb. Die 4 maanden heb ik op één kamer geleefd, maar toch ga ik dat missen! Eigen beslissingen maken en niemand die je vraagt wat je gaat doen en waarom. Maar ach, ik ga nu eerst even heerlijk genieten van het feit dat ik weer al mijn vrienden en familie om me heen heb in plaats van onze dagelijkse skype sessie.
Ik heb mezelf op persoonlijk - én professioneel gebied ontwikkeld. Ik heb 4 maanden op mezelf gewoond in een land waar ik de taal niet van sprak en lesgegeven in het Engels. Waar ik uiteraard ook erg veel ervaring door heb opgedaan. Ik werd gezien als een van de leraren en niet zomaar een stagiaire. Dit heeft mij goed gedaan.
Ik hoop dat ik de Deense taal niet snel verleer, maar helaas zal dat toch gebeuren omdat ik het niet meer hoef te gebruiken en niet meer om me heen hoor. Het was wel grappig om te zien hoe snel je zoiets leert, want tijdens een pauze in Duitsland zei ik 'tak' in plaats van 'danke' en 'unskyld' in plaats van 'entschuldigung' ..
Dat was het dan.
Ik ben iedereen van EIS dankbaar maar vooral mijn ouders die mij altijd hebben gesteund!
Sanna
-
02 Juni 2014 - 12:57
Marjan Cartigny:
Het was weer een mooi verslag, ik heb erg genoten van je verhalen. En dan die stagebeoordeling, wat een fantastiche afsluiting. Maar nu is het klaar, er ik verheug me erop je weer te zien. Tot snel, groetjes Marjan C.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
